

Centraal in haar werk staat de cirkel, symbool
van perfectie. Maar hoe snel kan dat niet fout
gaan op de draaischijf. Juist dat moment, het
moment dat een prilgedraaide vorm uit balans
dreigt te schieten, dat moment gebruikt Judith
vaak om haar cirkelvormen een twist te geven.
En zo varieert haar werk van uiterst strakke,
formele vormen tot stromende, haast tot leven
gekomen wezens, vol beweging. Een logisch
vervolg erop zijn haar performances, waarbij
de porseleinklei nat op de huid wordt aange-
bracht en haar meer formele sieraden hun
eigen dans uitvoeren. Verstilde beweging,
beweging in stilte.
Judith componeert verschillende elementen in
een sieraad tot een abstract wit miniatuurland-
schapje, gevat in zilver. Evenzo schikt ze een
vaassieraad met een of enkele bloemen in een
vaas, of voegt ze een beker, een kaarsenhouder
en wat ringen samen tot een ton sur ton compo-
sitie. Schilderachtige, verstilde scènes. Kleine
verhaaltjes, net als haar performances. Net als
dit boek, waarin de bijzonder fraaie opmaak en
fotografe haar werk optimaal voor het voetlicht
brengen. Pure poëzie.